(1) فنر پیشرونده
این نوع فنر معمولاً با ضخامت و تراکم ناسازگار طراحی می شود. مزیت این است که وقتی فشار زیاد نباشد، می تواند فراز و نشیب های سطح جاده را از طریق قسمتی با ضریب الاستیک پایین تر جذب کند و در نتیجه راحتی سواری را تضمین کند. هنگامی که فشار تا حد معینی افزایش می یابد، فنرهای ضخیم تر در حمایت از بدنه نقش دارند، اما عیب آن این است که تجربه کنترل مستقیم نیست و دقت ضعیفی دارد.
(2) فنر خطی
ضریب الاستیک فنر خطی یک مقدار ثابت است، می تواند باعث شود خودرو پاسخ دینامیکی پایدارتر و خطی را به دست آورد و می تواند خودرو را بهتر کنترل کند، اما راحتی تحت تاثیر قرار می گیرد، بنابراین بیشتر برای اصلاح عملکرد گرا استفاده می شود. ماشین ها و وسایل نقلیه رقابتی
(3) بهار کوتاه
این می تواند به طور موثر مرکز ثقل بدنه وسیله نقلیه را کاهش دهد، در نتیجه غلت ایجاد شده هنگام پیچیدن خودرو را کاهش می دهد، پیچیدن خودرو را پایدارتر و روان تر می کند، مانورپذیری در پیچیدن خودرو را بهبود می بخشد و ارتفاع خودرو را کاهش می دهد. با این حال، در همکاری با کمک فنر اصلی چندان پایدار نیست و نمی تواند به خوبی برگشت و فشرده سازی را سرکوب کند. هنگامی که وسیله نقلیه در جاده های پر دست انداز رانندگی می کند، احساس پرش ناخوشایندی وجود دارد. بنابراین، بهبود عملکرد هندلینگ فنر کوتاه بسیار محدود است و معایبی نیز دارد، باید محتاط باشیم.
